Crossen in 2006? Kruis er over!

Blessureleed. Het is me wat. Nu sta ik (als kinesitherapeut) eens aan de andere kant van de behandeltafel. Omgaan met de pijn valt (gelukkig) nog heel goed mee, 't is tenslotte niet zo ernstig. Omgaan met het ongeduld is heel andere koek!
Gisteren ging ik opnieuw naar de atletiekclub. Niet om samen met de anderen een intervaltraining af te werken, maar gewoon, een beetje rondjes malen op de piste. Terug wat opbouwen en vooral, afwachten hoe die linkerknie erop reageert. De andere leden toonden zich bekommerd om mijn gesukkel. Een nieuw lid die zich meteen blesseert, dat wekt medelijden. Bedankt, maar toch liever niet, hoor!

"Ge moet dat eruit lopen, jong. Niet afgeven, blijven lopen", zo hoor ik sommigen zeggen. Niet verstandig, is mijn eerste professionele reactie. Maar ze bedoelen het goed, en ergens hebben ze een beetje gelijk. Wanneer je bij een kleine blessure, na voldoende initiële rust, langzaam het lopen terug kan opnemen ga je op een heel specifieke manier het gekwetste weefsel opnieuw belastbaar maken. Pijn is hierbij de belangrijkste parameter, onmiddellijk tijdens en na de inspanning. Wanneer ze afwezig blijft, dan ben je niet te ver gegaan en ben je meer dan waarschijnlijk weer wat sterker geworden. Gisteren leek dat zo te zijn.
Vandaag leek het anders. Eigenlijk was het goed nieuws én slecht nieuws. Mijn patellapees zag het helemaal zitten, maar ter hoogte van de gewrichtsspleet van diezelfde linkerknie klonk het anders. Na wat opwarmen en stretchen toch bijna helemaal pijnvrij kunnen verderlopen, op onverharde wegen door sompige velden. 4o minuten, gezapig tempo, lekker winterzonnetje, meer moet dat niet zijn!

Hmm, ik voel het nu toch nog een klein beetje terwijl ik dit neertik. Het knaagt in mijn knie. De laatste keer dat ik het controleerde huisde er toch geen hamster of een eekhoorn. En trouwens, zelfs al zat er eentje, moet die dan geen winterslaap houden? Mogelijk in de war door het zachte weer. Ach, mijn knie doet gewoon pijn door de opwarming van de aarde?!
Ik berg mijn crossdromen voor 2006 wel definitief op. 2007 wordt daarentegen gestart met zeer goede voornemens. Hopelijk slaapt die eekhoorn tegen dan...